Traditionele jazz- en swingmuziek voor jong en oud en te beluisteren bij alle gelegenheden, dat is wat de uit Seattle, Washington afkomstige zanger-gitarist en banjospeler Kevin Connor en zijn band ‘Swing 3PO’ te bieden hebben op hun plaat “Doin’ The New Lowdown”. Die begeleidingsband bestaat uit de drummers JoJo Mascorella en Mike Daugherty die beiden af en toe ook lead vocals verzorgen, naast bassisten Taylor Kent en Lamar Lofton en David Loomis die op trombone speelt.

“Doin’ The New Lowdown” is het officiële debuutalbum van ‘Kevin Connor And Swing 3PO’ en bevat twaalf nummers waarvan Kevin Connor er zelf zes heeft gecomponeerd en de overige zes tracks coverversies zijn van gekende en minder gekende jazzklassiekers. De eerste van die covers is het nummer “When Day Is Done” dat voor het eerst op plaat verscheen in 1957 in de versie van Keely Smith, maar later ook gecoverd werd door o.a. Perry Como, Bobby Darin en Bing Crosby.

Cover nummer twee is hun versie van “Big Butter And Egg Man”, een jazzliedje uit 1926 dat in datzelfde jaar een singlehit was voor ‘Louis Armstrong And His Hot Five’. Daarna krijgen we het nummer “Doin’ The New Lowdown” (zie video) dat in 1928 voor het eerst op de markt werd gebracht door Jimmy McHugh en Dorthy Fields, twee songschrijvers voor de legendarische revues in ‘The Cotton Club’.

De ‘valse musette in mineur’ “Indifférence” werd in 1942 gecomponeerd door de Franse jazzmuzikant Joseph Colombo en de Italiaanse musette-accordeonist Tony Muréna en krijgt hier een geheel aangepaste versie door ‘Kevin Connor And Swing 3PO’. Het meest bekende liedje dat op deze plaat gecoverd wordt is ongetwijfeld “It Don’t Mean A Thing (If It Ain’t Got That Swing)”, een compositie van Duke Ellington uit 1931 dat in de voorbije eeuw tientallen keren door andere artiesten werd gezongen.

De laatste van de zes covers is er één van het nummer “8, 9, 10” dat gecomponeerd werd door de Amerikaanse jazzsaxofonist Joe Henderson. Maar het zou ongepast zijn om enkel de coversongs te vermelden die op dit album werden opgenomen, want van de zes nummers die Kevin Connor zelf heeft geschreven zijn er zeker ook enkele die het vermelden waard zijn. Daarbij denken wij dan vooral aan de tracks “Mt Baker Bounce”, “The Shape Song”, “Ice Cream Headache” en afsluiter “Whatever The Weather”. Dit album is verplichte kost voor jazzliefhebbers die er voor een dansje graag een vleugje swing bij geserveerd krijgen.

(valsam)